1. Home
  2. Reisverhalen
  3. Winkels

Winkels

8 juni 2013 - Yogyakarta, Indonesië

Waar ik mij sinds Turkije over verbaasd heb is dat hoe oostelijker je komt des te meer bedrijfjes en winkels met hetzelfde verkoopartikel naast elkaar hun artikelen proberen te slijten. Is dat nu concurrentie bevorderend of kartelvorming bevorderend? Overigens heb ik het gevoel dat kartelvorming onder de taxichauffers een normale activiteit is. Wanneer je een taxi wilt willen zij in de meeste gevallen de meter niet aanzetten. Vaste prijs en veel te hoog. Loop je naar een ander dan heeft deze dezelfde vaste prijs. Als dat geen kartelvorming is?

lees de reactie van mijn broer Lodewijk. Hij heeft veel meer  verstand van zaken over Azie dan ik!!!!

Foto’s

  1. image
  2. Zij staan klaar!
  3. Zit hier iets bij?
  4. Een kruis mag ook.

4 Reacties

  1. Lou:
    8 juni 2013
    Flauwekul, een ons kaas kost ook bijna overal het zelfde, dus ook een taxiritje; bovendien zijn die prijzen zo laag dat het de moeite niet loont de meter aan te zetten. Die bedrijfjes zitten bijelkaar om het de koper te vergemakkelijken. Dus als je een brommer zoekt ga je naar het brommerdeel van de stad, meubels weer een ander deel etc Heel praktisch allemaal. Het zijn allemaal kleine zelfstandigen en afdingen is een sport.
    gr
    Lodewijk
  2. Jennie:
    9 juni 2013
    Ik ben nu in Sri Lanka en ben gek op afdingen. Meestal krijg je hier de tuktuk voor de prijs die je in je hoofd hebt en betalen we achteraf toch wat meer. We hebben veel spullen voor een familie gekocht en ook lukte het meestal om af te dingen, zelfs op een ventilator en tuinstoelen. Afdingen is een sport, maar te weinig betalen voelt niet goed. En ook hier zie je veel winkels met dezelfde artikelen in één straat.
    Annelène fijn om je stukjes te lezen. We zitten niet eens zo ver van elkaar. Ik zal naar je zwaaien.
    Liefs Jennie
  3. Tineke:
    9 juni 2013
    Hoi Annelene,
    Hoe verder je komt hoe meer je de wereld ziet veranderen. Het verandert ook je kijk over de wereld lijkt me zo. Wij zijn hier altijd zo bevooroordeeld, zo,n reis leert je ook veel meer te relativeren. Een winkel in doodskisten? Hier nooit gezien, maar het is prachtig om Diemen zo bezig te zien.
    Veel plezier,

    Tineke.
  4. Vera:
    9 juni 2013
    hoi Annelene, je ziet en hoort veel en over die geschiedenis in Indonesie, daar heb ik veel over gelezen en zulke lieverdjes zijn wij niet geweest, maar dan denk ik ook weer geen enkel mens is goed.
    Vader had een gezegde: doe varkens goed dan krijgt men spek, doe mensen goed dan krijgt men drek. (zo zwart wit is het ook weer niet) Geniet nog steeds van je verhalen en wat wordt nu eigenlijk je eind doel? Groetjes en liefs Vera