Een Iraans traditioneel diner.

29 april 2013 - Persepolis, Iran

Zoals jullie weten komt er regelmatig iemand met mijraten om hun Engels te oefenen. Afgelopen vrijdag kwam een 30 jarige heer mij vragen of ik met hem wilde praten. Wij konden goed met elkaar overweg, hebben samen een broodje falafel gegeten en telefoonnummers uitgewisseld. Hij belt op en vraagt of ik op zondag bij hem thuis wil komen eten. Het is een aardige, open jongen, ( die trouwens graag met een Nederlandse wil trouwen, en wie weet er een? ) dus ik stemde in. Daar gisteravond angelomen stond er in de eerste plaats een fles wodka op tafel. Met chips en watermeloen. Al spoedig kwam de dochter die gekookt had en de buren die gekookt hadden, en het werd een heel feest. Alsmaar foto's maken van elkaar want dat doen zij het liefst. Toen wer de tafel op de grond gedekt, het eten erop gezet, en wat was het? Een schapekop die ik al met afschuw in de etalage van een slager gefotografeerd had. Wat kon ik anders doen dan een vol bord dat voor mij opgeschept was voor een deel op te eten. Als extra lekkernij kreeg ik ook nog een flinke eetlepel hersenen. Het was wel een gezellige avond en iedereen was gelukkig ( ik ook maar niet met het eten ) Trouwen die oude man in het wit ( 73 ) wil ook al met mij trouwen. Dat heb ik beleefd doch beslist afgewezen. Jammer he voor jullie geen bruiloft in Shiraz. Over mijn trouwring Zei hij toen dat het slecht goud was. Nou dat laat ik maar zo.

lieve groet van Annelene

Foto’s

6 Reacties

  1. Jennie:
    29 april 2013
    Wat een verhaal Annelène. Kom maar lekker alleen thuis. En 73 is veel te oud voor zo'n jonge blom.
    In vind het leuk om je verhalen te lezen.
    Morgen is het kroningsfeest. Ik ga het in Zaandam vieren met mijn zus.
    Zaterdag vertrek ik voor een week naar New York.
    Geniet maar lekker van al het mooie dat op jouw pad komt.
  2. Corrie en Leo Aalbers:
    29 april 2013
    Een boeiend verhaal uit Persepolis. Zo kom je wel onder de Iraniërs.
    De eetgewoonten doen je wel even slikken. Wij zijn heel benieuwd naar je volgende ervaringen.
    Zelf gaan wij morgen niet naar de Kroning van de koning kijken, maar reizen wij af naar Toscane, via Passau en langs Canova en Palladio naar Vesalius in Padova. De info, die je ons hebt geleend, is erg interessant en komt ons zeer van pas. Eind mei keren wij weer terug, maar hopen wel aldaar je berichten te kunnen blijven volgen.
    Onze groeten, Corrie en Leo.
  3. Carla:
    29 april 2013
    Het ziet er gezellig uit, lijken me lieve mensen. Ik heb al meer gehoord dat men schapenkop maakt voor speciale gelegenheden en dan kan je natuurlijk niet weigeren. Wel lastig als je geen vlees eet. Groet uit Zaandijk
  4. Margriet van Engelen:
    29 april 2013
    Een schitterend verhaal Annelene. We zien op de foto, dat de man in de witte kleding al een arm over je schouders heeft gelegd. Gelukkig heb je zijn aanzoek afgewezen. Wel gastvrij dat je op een diner wordt uitgenodigd. Hoe waren de hersenen?
    Wij gaan morgen naar Marielle in Enschede. Op 17 april hebben we een kleindochter gekregen. Haar naam is Evy. Alles goed met moeder en dochter er is alleen wat hulp nodig. Een fijne reis verder!
  5. Aria en Reinier:
    30 april 2013
    Annelene, wat een belevenissen allemaal, maar ik zie dat jij het ook wel leuk vindt, want ik zie toch echt op de foto, dat jouw hand op zijn knie rust!! Geniet ervan en fijn dat je van die leuke mensen ontmoet. Lieve groet aria
  6. Thea:
    30 april 2013
    Lieve Annelene,
    Het is allemaal te gek wat je meemaakt en heerlijk om te lezen. Wat was het een goed idee te vertrekken en dit allemaal mee te maken. Het leven in Westzaan is niet te vergelijken met jouw belevenissen dus geniet er dubbel en dwars van! Mijn vader is in de roerige jaren van de sjah in Teheran geweest en heeft mij daar vanavond nog eens uitgebreid over verteld. Er staat nog een prachtige koperen kan die hij toen heeft meegenoemen in de kamer van mijn ouders.Ben wel benieuwd wat je allemaal nog meer gaat ondernemen en wat we nog te zien krijgen.
    Liefs Thea