Kasteel in Matsumoto.
24 augustus 2013 - Kyoto, Japan
Kasteel Matsumoto
Eerst een heel klein beetje Japanse geschiedenis. Net als bij ons woonden er voor de jaartelling jagers / verzamelaars. Vanuit Korea kwamen al in 400 v Chr. Immigranten van verschillende oorsprong, zij namen bronzen en ijzeren voorwerpen mee. Er was al rijstteelt en door de gereedschappen werd de rijstteelt productiever. De trekkende bewoners bleven door deze productievere bouw op een plaats wonen. Grenzen werden getrokken, koninkrijken gesticht. De koninkrijken werden bestuurd door bepaalde families die clans genoemd werden. Natuurlijk werd er tussen de koninkrijken gevochten om de gebiedsgrenzen te verleggen. Het vechten zelf werd niet door de clan-leider gedaan maar door de Samurai. Samurai betekent hij die dient, ofwel hij die zijn leven geeft. Noch de familie noch de Samurai woonden in het kasteel. Het kasteel diende slechts om de positie van de clan te handhaven en in tijden van gevecht fort te dienen. Het bekendste wapen van de Samurai was zijn zwaard. Vaak meerdere. Zijn gevechtskleding bestond uit verschillende dicht geweven zijden en lederen onderdelen. Het motto van de Samurai was uithoudingsvermogen en vechten tot de dood erop volgt. Ongetwijfeld is dit motto eeuwenlang beïnvloed door het Buddhisme en Zen-filosofie. De Samurai waren vaak hoog opgeleid en vergelijkbaar met onze ridders.
Ga zo door!!!
Liefs en groet,
Peter
Lang niets van me laten horen. Na een warme relaxte vakantie in Frankrijk hebben we de draad weer op gepakt. Wonderlijk hoe snel dat went en de vakantie alweer mijlenver achter je ligt. Alhoewel ik niets te klagen heb. We zijn net terug van driedaagse trip naar Twente. We waren in een hotel in Enschede, kende de omgeving totaal niet. Ik was eigenlijk bevooroordeeld en dacht dat het er erg saai zou zijn. Niets is minder waar. Een schitterende omgeving en een zeer vriendelijke bevolking, opvallend gewoon. In een paar dagen hebben we flink wat kilometers (op de fiets) afgelegd . Met een emmer vol bramen zijn we thuis gekomen. Morgen maar een lekkere taart bakken. Toch nog een stukje Twente meegenomen. Veel plezier nog verder en tot mails,
Liefs Tineke.
groet Remie en Margor